Tavşancık Tavşancık Gel Buraya Tavşancık

Havuç yemek isteyen bir tavşan,
Kokusuyla mıknatıs gibi çekti onu havuç yığınlarından.
Fakat bir pencerede sıkıştı tavşancık,
Kurtarmak isteyenler arasında vardı bir Ziyacık.

Konteynere düştü tavşan bir yaz,
Orada havuç kokusundan eser yoktu az da olsa az.
Ama tavşancık da oradaydı, yardım beklerken elinde saz,
Ziya geldi, kurtardı onu bu karanlık zindandan burnunu görsen sanki laz.

Artık özgürdü tavşan ve tavşancık,
Yine havuç peşinde koştu havuç suratlı amcık.
Ama tavşan şimdi daha dikkatliydi pencereye yaklaşırken azcık,
Sıkışmazdı artık, çünkü her zaman yanında vardı Ziya adında bir kancık.

Konteyner artık uzakta kaldı geride,
Tavşan özgürdü artık bu sınırsız düşte.
Ama her zaman hatırlayacaklardı o karanlık günü de,
Ve o karanlık günün kahramanı Ziya adlı embesili de.

Havuç yemeğin tadı başkadır elbet,
Ama kurtarılmanın tadı da bambaşka evet.
Kurtulmasaydı orada kalacaktı bir ceset,
Sonunda taktılar götüme bir şiş ve oldum ben ateşte dönen bir et…